www.cuplets.cat

info@cuplets.cat

CÁNDIDA SUÁREZ

PRIMERA TIPLE

Germana de BLANQUITA SUÁREZ

1910

REPERTORI

¡¡Claveles rojos!! – Coralina – Duquesa frívolaFlor vencidaGolondrina de taller – La barraca – La gheisa de ojos azules – La llorosa – La niña de los tufitos – La poli – Nochecita verbenera – Tierra mía, mi Granada

ANYS D’ACTIVITAT ARTÍSTICA

1904 (juliol: Teatro-Circo de Variedades, Còrdova) – 1905 (juny: Teatro Eslava, Jerez de la Frontera – octubre: Teatro Circo, Cartagena/Múrcia – Teatro Vital Aza, Málaga) – 1907 (març-abril-maig: Teatre Granvia, Barcelona) – 1908 (gener: Teatro Principal, Santa Cruz de Tenerife) – 1910 (abril: Teatro de la Comedia, Madrid) – 1913 (febrer-març: Teatre de Novetats, Barcelona) – 1923 (agost: Teatre Eldorado, Barcelona) – 1927 (maig: Teatre Còmic, Paral·lel/Barcelona) – 1928 (abril: Teatro Eslava, Madrid) – 1932 (juliol: Teatre Poliorama, Barcelona – novembre: Teatre Victòria, Paral·lel/Barcelona) – 1933 (setembre: Teatre Nou, Paral·lel/Barcelona) – 1935 (gener-febrermarçabril: Teatre de Novetats, Barcelona) – 1938 (gener: Teatro Pardiñas, Madrid) – 1939 (gener-febrer-març: Teatro Pardiñas, Madrid)

1927
[EL TEATRO EN MADRID – LA VANGUARDIA (14 JUNIO 1910) – Signat CARAMANCHEL]

De esta temporada de opereta, terminada con La viuda alegre, se han salvado dos nombres: Cándida y Blanca suàrez. Yo no comprendo cómo los empresarios de Apolo, tan inteligentes en su negocio teatral, no han contratado á estas lindas y graciosas muchachas.

Cándida Suárez, sin una gran voz, es hoy de las tiples espñaolas que saben cantar con gusto más exquisito, y su buena dicción, su candorosa travesura, su figurita elegante y aniñada, sus ojos expresivos y risueños, contribuyen á su simpatía. El elogio no puede ser más desinteresado, puesto que no conozco á esta bella tiple, ni es probable que la conozca nunca. Ella volverá, según todas las noticias, á las temporadas volanderas en provincias, donde el arte escénico no tiene grande arraigo. Y, entre tanto, otras predilectas tiples de los empresarios madrileños seguirán abrumándonos con sus gallos, cuando no con sus ordinarieces.

Ha celebrado Cándida Suarez la función de su beneficio, á teatro lleno y con bastante mala elección en el programa: Una vieja, Campanone y Chateaux Margaux. Tres obras que se salvaron del diluvio en el arca de Noé…

Blanquita Suárez – y la llamo Blanquita porque es una niña de doce ó catorce años – imitó á la Fornarina en varias canciones. El público la celebró grandemente. Por mi parte, la Fornarina no me parece lo más á propósito para la educación infantil, ni gusto mucho de los niños precoces. Sin embargo, no puedo menos de reconocer cierto instinto artístico en la hermanita de Cándida Suárez.

Así como Blanquita Suarez me parece demasiado joven todavía para estas andanzas escénicas,..

© 2024 www.cuplets.cat

Autor Anders Norén